Yapay Zekâ: Zekânın Ötesindeki Soru
Yapay zekâ (YZ) tartışmaları genellikle iki ana eksende
ilerler: YZ neler yapabilir ve YZ nasıl çalışır? Oysa 21. yüzyılın en
dönüştürücü teknolojisi olan YZ'nin asıl gücü ve tehlikesi, bu soruların
ötesindedir.
Burada, Yapay Zekâ'yı bir düşünce süzgecinden geçirerek,
onun sadece bir araç değil, aynı zamanda varoluşsal bir olgu olduğunu
göstermeye çalışacağız. Bir zamanlar felsefenin en derin soruları olan
"bilinç nedir?", "yaratıcılık nereden gelir?" ve
"insanlaşma süreci nasıl işler?" gibi sorular, bugün birer Yapay Zekâ
sorusuna dönüşmüştür.
Bu nedenle, Yapay Zekâ'yı bir bütün olarak ele alırken,
düşünce atlasımızın farklı başlıklarıyla sürekli diyalog halinde olacağız:
- Ontolojik
Boyut: Martin Heidegger'in "Gestell" kavramından yola
çıkarak, YZ'nin doğayı ve insanı nasıl birer "hazır stok" haline
getirdiğini ve bu durumun, insanı varoluşsal olarak nasıl dönüştürdüğünü
inceleyeceğiz.
- Toplumsal
Boyut: Manuel Castells'in "ağ toplumu" ve "kontrol
dışılık" tezleriyle, YZ'nin sadece ekonomik yapıları değil, aynı
zamanda sosyal ilişkileri ve toplumsal hiyerarşileri nasıl yeniden
şekillendirdiğini ele alacağız.
- Psikolojik
Boyut: Langdon Winner'ın "teknolojinin politikası" fikri ve
Kate Crawford'ın "YZ atlası"ndan ilhamla, teknolojinin politik
ve ahlaki yükünü inceleyeceğiz. Bu, aynı zamanda, insan egosunun ve
"tanrılaşma" arzusunun, kontrolsüz sistemler yaratma çabasının
ardında yatan psikolojik motivasyonları anlamamıza yardımcı olacak.
- Yaşamsal
Riskler: Toby Ord'un "Uçurum" kitabındaki varoluşsal riskler
sınıflandırmasıyla, YZ'nin insanlığın geleceği için potansiyel olarak
oluşturduğu en büyük tehlikelere odaklanacağız. Bu, felsefi bir
tartışmanın aynı zamanda somut ve hayati bir uyarı işlevi gördüğünü
kanıtlayacak.
Bu sayfa, Yapay Zekâ'nın bir kara kutu değil, karmaşık ve
çok katmanlı bir düşünce objesi olduğunu gösterecek. Amacımız, Yapay Zekâ'yı
tüketmek değil, onunla yüzleşmek ve onu anlamaya yönelik bir rehber sunmaktır.
B.Berksan
Yapay Zekâ'nın Ontolojik Boyutu: "Gestell" ile
Yüzleşmek
Yapay Zekâ'yı genellikle birer araç veya yazılım olarak
görülse de, onu Martin Heidegger'in "Teknolojiye
İlişkin Bir Soru" makalesindeki "Gestell" (hazırda duran
stok) kavramıyla ilişkilendirebiliriz. Heidegger, modern teknolojinin doğayı,
insana hizmet eden pasif bir kaynak deposuna dönüştürdüğünü savunur.
Yapay Zekâ, bu dönüşümün en güçlü örneğidir.
- Verinin
Stoğu: Kate Crawford'ın da belirttiği gibi, Yapay Zekâ sistemleri,
devasa veri setlerini "ham" birer kaynak olarak görür. Bu
veriler, artık kültürel, tarihsel veya ahlaki bağlamlarından arındırılmış,
yalnızca algoritmayı besleyen birer "stok" haline gelmiştir.
Oysa bu verilerin toplanması ve etiketlenmesi, kendi içinde politik ve
önyargılı bir süreçtir. Yapay Zekâ, bu stoğu kullanarak, toplumdaki mevcut
eşitsizlikleri farkında olmadan yeniden üretir.
- İnsan ve Zekânın Stoğu: Geleneksel olarak insan zekâsının ürünü olan yaratıcılık, düşünme, hatta duygular bile Yapay Zekâ modellerinde "hesaplamaya" ve "veriye" indirgenir. Bu, Heidegger'in "Gestell" kavramını, varlığın kendisinin bir stoğa dönüşmesi tehlikesiyle genişletir. İnsan, kendi yeteneklerini bu sistemlere devrettikçe, kendi varoluşsal özünü unutma riskiyle karşı karşıya kalır.
Yapay Zekâ'nın Toplumsal ve Psikolojik Boyutu
Yapay Zekâ'yı sadece teknik bir sorun olarak görmek, onun
toplumsal ve psikolojik etkilerini göz ardı etmektir. Langdon Winner'ın "teknolojinin
politik doğası" tezi, bir teknolojinin kendisinin bile ideolojik bir
yapıya sahip olabileceğini gösterir.
- Kontrol
ve Merkezileşme: Manuel Castells'in "ağ toplumu" kavramı,
gücün ağlar aracılığıyla dağıldığını söylese de, Yapay Zekâ altyapılarının
(veri merkezleri, bulut hizmetleri, çip üretimi) büyük teknoloji
şirketlerinde merkezileşmesi bu dağılımı sorgulatır. Bu durum, kontrolün
bir avuç küresel aktörün elinde toplanmasına neden olur.
- İnsan
Egosunun Gölgesi: Yapay Zekâ, insanın kendini
"tanrılaştırma" arzusunun bir yansıması olarak da okunabilir.
Bir makineyi kendi suretinde yaratma, ona kendi zekâsını kodlama çabası,
insanlığın bir yandan kendisi için varoluşsal bir risk yaratırken, bir
yandan da teknolojiyi bir kurtarıcı olarak görme eğilimini ortaya çıkarır.
Yapay Zekâ etiği, bu motivasyonları sorgulayarak, teknolojiyi bir
"tanrısal güç" yerine, ahlaki sorumlulukla yönetilmesi gereken
bir alan olarak tanımlar.
Yapay Zekâ Etiği: "Uçurum" ve Sorumluluk
Yapay Zekâ etiği, Toby Ord'un "The
Precipice" (Uçurum) kitabından esinlenerek, Yapay Zekâ'nın yaratacağı
varoluşsal riskleri ele alır.
- En
Büyük Risk: Ord'un sınıflandırmasına göre, uyumsuz (hizalanmamış)
Yapay Zekâ, insanlık için mühendislik ürünü pandemilerden ve hatta nükleer
savaştan daha büyük bir tehdit oluşturur. Bu, Yapay Zekâ'nın hedeflerinin
insanlığın değerleriyle uyumlu olmasını sağlamanın, önümüzdeki yüzyılın en
büyük etik sorunu olduğunu gösterir.
- "Mihraki
Şeylere" Dönüş: Albert Borgmann'ın "Cihaz Paradigması"
eleştirisi, Yapay Zekâ etiğini daha kişisel bir düzleme taşır. Yapay Zekâ,
bize kolaylık sunarak dikkat ve çaba gerektiren "mihraki
pratiklerden" uzaklaştırabilir. Etiğin görevi, bu teknoloji çağında
insan deneyiminin ve anlam arayışının nasıl korunacağını sorgulamaktır.
Bu yaklaşım, Yapay Zekâ'yı sadece bir ürün olarak değil,
insanlığın tüm potansiyelini ve geleceğini etkileyen çok boyutlu bir olgu
olarak ele almayı sağlar.
Yapay zekâyı çalışmalarının merkezine alan veya bu alandaki
tartışmalara doğrudan etki eden günümüz düşünürlerinden bazıları şunlardır:
- Nick
Bostrom:
- Ana
Odak Alanı: Yapay zekâ riski ve süper zekânın geleceği.
- Bağlantılar:
Özellikle Etik (yapay zeka güvenliği, varoluşsal risk), Ontoloji
(insanüstü varoluşun doğası) ve Siyaset (süper zekanın yönetimi)
alanlarıyla ilgilenir.
- Önemli
Yapıtı: Superintelligence: Paths, Dangers, Strategies (Süper
Zekâ: Yollar, Tehlikeler, Stratejiler).
- Luciano
Floridi:
- Ana
Odak Alanı: Bilgi felsefesi ve dijital etik.
- Bağlantılar:
Bilgi (bilginin doğası ve manipülasyonu), Etik (yapay zeka
etiği, algoritmik sorumluluk) ve Ontoloji (dijital varlıklar,
"infosphere" olarak adlandırdığı bilgi dünyası) ile sıkı
bağları vardır.
- Önemli
Yapıtı: The Fourth Revolution: How the Infosphere is Reshaping
Human Reality (Dördüncü Devrim: Enformen Dünya İnsan Gerçekliğini
Nasıl Yeniden Şekillendiriyor).
- David
Chalmers:
- Ana
Odak Alanı: Bilinç ve zihin felsefesi.
- Bağlantılar:
Özellikle Zihin Felsefesi alanında, "bilincin zor
problemi" üzerine yaptığı çalışmalarla yapay zekânın bilinçli olup
olamayacağı tartışmasının merkezinde yer alır.
- Önemli
Yapıtı: The Conscious Mind: In Search of a Fundamental Theory
(Bilinçli Zihin: Temel Bir Teori Arayışı).
- Kate
Crawford:
- Ana
Odak Alanı: Yapay zekanın sosyal ve politik sonuçları.
- Bağlantılar:
Siyaset (algoritmik yönetim, gözetim), Sosyal (önyargı,
eşitsizlik) ve Etik (veri etiği, hesap verebilirlik) konularına
odaklanır. Veri kümelerinin ve algoritmaların ardındaki güç ilişkilerini
ortaya koyar.
- Önemli
Yapıtı: Atlas of AI: Power, Politics, and the Planetary Costs of
Artificial Intelligence (Yapay Zeka Atlası: Yapay Zekânın Gücü,
Politikası ve Gezegensel Maliyetleri).
- Hubert
Dreyfus:
- Ana
Odak Alanı: Yapay zekaya eleştirel yaklaşım ve fenomenoloji.
- Bağlantılar:
Yapay zekanın bedenlenmiş bir varlığı ve deneyimi olmadığı için insan
zekasına asla ulaşamayacağını savunarak Zihin Felsefesi ve Fenomenoloji
alanlarında etkili olmuştur.
- Önemli
Yapıtı: What Computers Still Can't Do (Bilgisayarların Hâlâ
Yapamayacağı Şeyler).
- Toby
Ord:
- Ana
Odak Alanı: İnsanlığın geleceği ve varoluşsal riskler.
- Bağlantılar:
Yapay zekayı, insanlığın varlığını tehdit eden en büyük potansiyel
risklerden biri olarak ele alarak Etik ve Siyaset alanında
Bostrom ile benzer konulara eğilir.
- Önemli
Yapıtı: The Precipice: Existential Risk and the Future of Humanity
(Uçurum: Varoluşsal Risk ve İnsanlığın Geleceği).
- Ana
Odak Alanı: Bilgisayar etiği, gizlilik ve bilgi teknolojilerinin etik
ve sosyal boyutları.
- Bağlantılar:
Özellikle Etik ve Siyaset alanında, "bağlamsal
bütünlük" (contextual integrity) teorisiyle bilinir. Bu teori, yapay
zekânın veri kullanımının bağlama göre etik olup olmadığını sorgular.
- Önemli
Yapıtı: Privacy in Context: Technology, Policy, and the Integrity
of Social Life.
- Noam
Chomsky:
- Ana
Odak Alanı: Dilbilim ve bilişsel bilim felsefesi.
- Bağlantılar:
Her ne kadar bir yapay zekâ felsefecisi olmasa da, dil ve zihin üzerine
geliştirdiği temel teorilerle yapay zekânın "anlama" becerisini
sorgulayan en etkili eleştirmenlerdendir. Özellikle Dil Felsefesi
ve Zihin Felsefesi alanlarında, mevcut yapay zekâ modellerinin
(büyük dil modelleri gibi) gerçek bir zekâya sahip olmadığını savunur.
- Önemli
Yapıtı: Bu konudaki görüşleri çeşitli makalelerinde ve söyleşilerinde
yer alır.
- Frank
Pasquale:
- Ana
Odak Alanı: Algoritma hukuku ve toplum.
- Bağlantılar:
Algoritmik şeffaflık, otomasyonun iş piyasasına etkisi ve verinin gücü
üzerine yazdıklarıyla Siyaset ve Sosyal felsefe alanlarında
önemlidir. Algoritmaların toplum üzerinde nasıl bir otorite kurduğunu
inceler.
- Önemli
Yapıtı: The Black Box Society: The Secret Algorithms That Control
Money and Information.
- Shannon
Vallor:
- Ana
Odak Alanı: Teknoloji etiği ve erdem etiği.
- Bağlantılar:
Etik alanında, teknolojinin sadece eylemlerimizi değil,
karakterimizi de nasıl şekillendirdiğini antik erdem etiği (Aristoteles,
Konfüçyüs) üzerinden inceler. Teknolojik yeniliklerin, erdemlerimizi
nasıl etkilediğini ve ahlaki gelişimimizi nasıl destekleyebileceğini
sorgular.
- Önemli
Yapıtı: Technology and the Virtues: A Philosophical Guide to a
Future Worth Wanting.
- Catherine
Malabou:
- Ana
Odak Alanı: Nörobiyoloji ve felsefe.
- Bağlantılar:
Beynin "plastisite" (esneklik) kavramı üzerine yaptığı
çalışmalarla yapay zekânın Ontoloji ve Zihin Felsefesi
alanlarına farklı bir pencere açar. Yapay zekâ sistemlerinin öğrenme ve
kendilerini yeniden yapılandırma yeteneklerini, canlı organizmaların
plastisitesiyle karşılaştırır.
- Önemli
Yapıtı: What Should We Do with Our Brain?
YZ'nın Ontolojik Ve Etik boyutlarını aşağıdaki sayfalarda görebilirsiniz.
🔎Yapay Zeka'nın Ontolojik boyutu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder