G.Bruno (1548-1600)
Kopernik sistemine dayanan bir
dünya görüşü geliştirdiği için, bunu sapkınlık sayan Kilisece kovuşturmaya
uğramış ve sonunda yakılmıştır. (1600)
Bruno Kopernik’in öğretisinden şu
iki ana düşünceyi çıkarmıştır: Evrinin birliği vardır- yeryüzü ve gökyüzü yapıca
ve yasaca ayrı değillerdir- Evren sonsuzdur- Aristoteles’in öne sürdüğü gibi
gökkubbesi ile sınırlı değildir.- Sonsuz evren içinde kendi kendine kapalı,
sayısız sonlu dünyalar vardır. Evren de Tanrısal Öz’ün kendisini açmasıdır.
Doğa, Tanrının kendisidir. Tanrı gibi sonsuz ve güzeldir. Onun için çoşkun bir
duygu ile yaşanıp tapılacak bir konudur. Oysa Ortaçağ, maddi nitelikte olduğu
için doğayı aşağı nitelikte sayar. İnsanın, asıl özü olan tinsel yönüne
ilgisini azaltacağından doğanın üzerinde öyle pek durmamalı…
Bruno, Kopernik astronomisini bir
metafiziğe dönüştürüyor. Onun doğa görüşü estetik bir tümtanrıcılıktır; doğaya
duygu ve hayalgücü ile yaklaşmadır.
Buna karşılık Kepler ile Galilei,
Kopernik devrimini bilimsel olarak geliştireceklerdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder